
เมื่อวันที่ 16 ตุลาคม 2567 เวลา 13.50 น. นายสุรพล เธียรสูตร นายกเทศมนตรีเมืองน่าน บรรยายพิเศษเรื่อง การบริหารจัดการภัยพิบัติน้ำท่วมพื้นที่เทศบาลเมืองน่าน ในการอบรมเชิงปฏิบัติการชุมชมปลอดภัยครั้งที่ 24 (24th Virtual Workshop on Safe Community) หัวข้อ รู้ประเมินและลดความเสี่ยงภัยน้ำท่วมในชุมชม ผ่านระบบ Zoom Application Meeting และทาง Facebook Live ชุมชนปลอดภัย Safe Communities TH จากกรณีเหตุการณ์น้ำท่วมเมืองน่าน 2567 ระหว่างวันที่ 21-24 ส.ค.2567 ที่ผ่านมา สถิติแม่น้ำน่าน ในตัวเมืองสูงสุดในรอบ 100 ปี เวลา 21.00 น.วันที่ 22 ส.ค.67 ณ จุดวัดระดับน้ำ N1 กาดแลง อยู่ที่ 8.72 เมตร สูงกว่าระดับพนังกั้นน้ำและสูงกว่าสถิติน้ำท่วมใหญ่ เมื่อปี พ.ศ.2549 ที่ระดับ 8.42 เมตร เทศบาลได้ประกาศแจ้งเตือนภัยหลายช่องทาง มีการเตรียมการรับมือน้ำท่วมในครั้งนี้หลายชุมชนในเขตเทศบาลเมืองน่าน ขณะเดียวกันเทศบาลได้มีการออกให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัยร่วมกับภาคส่วนต่าง ๆ ตลอดจนการทำความสะอาดฟื้นฟูเมืองให้กลับมาเป็น “น่าน เมืองสะอาดอาเซียน”และสวยงามดังเดิมพร้อมต้อนรับนักท่องเที่ยวในช่วงฤดูกาลการท่องเที่ยวในปีนี้
นายกเทศมนตรีเมืองน่าน เผยว่า เทศบาลเมืองน่าน ชุมชนปลอดภัยระดับสากล (A Safe Community) ลำดับที่ 316 ของโลก ที่ได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการไปเมื่อปี พ.ศ.2556 และได้รับการรับรองซ้ำ ในปี พ.ศ.2563 เริ่มต้นจากแนวคิดที่ต้องการแก้ไขปัญหาและการจัดการเรื่องความปลอดภัยในชุมชนของตนเอง ทั้ง 31 ชุมชน ประชากรราว 20,000 คนครอบคลุมพื้นที่ 7.6 ตารางกิโลเมตร ประกอบกับชุมชนและหน่วยงานภาคีเครือข่ายในพื้นที่เล็งเห็นความสำคัญในเรื่องนี้ จึงเกิดกระบวนการทำงานที่มีความชัดเจน มีความร่วมมือของชุมชนเป็นพื้นฐาน สร้างความตระหนักรู้ ทำให้คนในชุมชนมีจิตสำนึกด้านความปลอดภัย ส่งผลให้เกิดการปฏิบัติและการช่วยกันดูแลป้องกันอันตรายต่าง ๆ ในชุมชนได้เป็นอย่างดี ด้วย 13 ตัวชี้วัดสำคัญ ทำให้เกิดสังคมสุขภาวะ ลดปัจจัยเสี่ยงและอันตรายจากปัญหาความไม่ปลอดภัยด้านต่างๆทุกภาคส่วนได้ตระหนักถึงการสร้างเสริมความปลอดภัยในชุมชนอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะภาคประชาชน ซึ่งมีส่วนสำคัญที่จะทำให้ชุมชนมีความปลอดภัยแบบยั่งยืน ตัดสินใจเข้ามามีส่วนร่วมในการทำงาน ซึ่งการทำงานนี้จำเป็นต้องอาศัยระยะเวลาและความต่อเนื่อง ทั้งขั้นตอนของการเตรียมพร้อมก่อนเกิดภัย การเผชิญเหตุขณะเกิดภัย และการเยียวยาบำบัดฟื้นฟูหลังเกิดภัยมีการถอดบทเรียนที่เกิดขึ้นไปวิเคราะห์ เพื่อนำไปสู่การสร้างมาตรการป้องกันภัยในชุมชน จนทำให้เป็นต้นแบบพื้นที่ตำบลปลอดภัย และการศึกษาดูงานแม้เมืองเล็กๆ ที่มีข้อจำกัดมากมาย ทั้งจากวัฒนธรรมเมือง รวมถึงพฤติกรรมของประชาชน วิถีชีวิตและความคุ้นชินเดิม จะเป็นอุปสรรคต่อการดำเนินการ ตามมาตรฐานตัวชี้วัดด้านชุมชนปลอดภัย แต่สิ่งที่มีศักยภาพสูงยิ่งในเมืองเมืองนี้ต่อการขจัดอุปสรรคดังกล่าว คือ “มือที่ยื่นเข้าหากัน และหัวใจที่เปิดกว้างของกันและกัน ที่เป็นเสมือนน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจ” สู่การแก้ปัญหาเพื่อการสร้างวัฒนธรรมความปลอดภัยเมืองอย่างยั่งยืน
@@@@@@@@@@
ประสิทธิ์ สองเมืองแก่น จ.น่าน
Discussion about this post